Daar zitten we dan, in het vliegtuig naar een Bachata festival. Onderweg naar een Bachata weekend om dit weekend weer workshops te geven, veel te dansen en quality time met internationale dans vrienden. En terwijl Geno even bijslaapt, denk ik: dit is het moment. Al zo lang zeg ik dat ik het schrijven van mijn blogs weer ga oppakken, toch weet ik altijd weer een reden te vinden om het niet te doen. Maar, here we go! Mijn vorige blog serie schreef ik heel gericht over hoe we ons bedrijf zijn gestart. En hoe we Bachata Passion van een hobby tot bijbaan, tot uiteindelijk bedrijf hebben uitgebouwd. Maar mijn laatste blog post was alweer in December 2020!

Ondertussen zijn we alweer een paar jaar verder en is er veel veranderd. Het bedrijf heeft natuurlijk flinke klappen gekregen door Corona tijd en 2 gedwongen verhuizingen. Op persoonlijk vlak een grote klap dat ik mijn vader plotseling verloor. Maar tegelijkertijd ook heel veel positieve dingen, we hebben een geweldig zoontje die ongelooflijk geniet van muziek, dans en de dansschool. De nieuwe locatie is alleen maar weer beter dan hiervoor en geeft weer nieuwe groei en kansen. En door de zware periodes zowel zakelijk als persoonlijk zijn we als partners in business & privé alleen maar sterker geworden samen.

Bachata Passion & Railey; onze twee kindjes

Deze zomer zijn we alweer 14 jaar samen, met 12 jaar Bachata Passion en wordt Railey alweer bijna 3 jaar. Ik krijg van veel van jullie vragen over hoe we dit doen. Het ouderschap combineren met ons eigen bedrijf, het lesgeven, de festival weekenden naar het buitenland, de feesten en de shows. En ik zal eerlijk zijn, soms is het erg zwaar.

Het lesgeven & showdansen krijg ik energie van. Het is mijn uitlaatklep, ik geniet van het proces, en het gevoel na de les of na de show is erg satisfying. De energie die je terugkrijgt vanuit het publiek & cursisten maakt het alle late avonden & fysieke inspanning waard. Grappig is dat de meeste mensen verbaasd zijn dat ik nog optreed en veel (inter)nationale boekingen doe. Maar eigenlijk is dat ook wel echt waar ik zo van geniet. En zijn dat echt mijn persoonlijke oplaad momenten.

De laatste tijd vond ik juist het werken op kantoor zwaar. Het organiseren en structureren, het aansturen & managen. Met alles wat er speelde in het afgelopen jaar zowel privé als met de verhuizingen van BP, was mijn hoofd gewoon vol stress, en 0 focus. En voor iedereen die mij al iets langer kent, ik was juist altijd super georganiseerd en gestructureerd. Dat is met de zwangerschap, een klein kindje, weinig slaap, verlies van mijn vader, en stress vanuit de verhuizingen wel echt veranderd helaas. Ik kon weinig aan, en het feit dat ik merkte dat ik het niet aankon gaf nog meer stress & teleurstelling. Een vicieuze cirkel waar ik eigenlijk nu pas weer beetje uit aan het kruipen ben. Hoe? Nou door per dag een paar taken op te pakken, mijn to-do list overzichtelijk te houden, en gefocust dingen echt af te maken. Dus niet 10 dingen op de lijst, en van alles een beetje. Maar heel gericht 1 a 2 grote taken echt aftikken.

Heerlijk gevoel, alles begint stap voor stap weer beetje meer op orde te komen. En ik heb weer duidelijk het idee waar we naar toe gaan met Bachata Passion. Mooie nieuwe doelen gezet, en nu elke dag stap voor stap weer daaraan blijven werken!

Persoonlijk doel

Weer regelmatig mijn blogs gaan schrijven. Het schrijven helpt mij om bij alles stil te staan. Het is een manier van verwerken, analyseren en scherp blijven. Al denk ik soms, wie wil er nou een blog van mij lezen? Dus belangrijke vraag: Wat zou JIJ nou leuk vinden van mij om over te lezen? Of wat zou je mij willen vragen? Laat het me hieronder in de comments weten. Dan zal ik dit zeker in de volgende blogs verwerken!

Voor nu: de start is in ieder geval weer gemaakt.

with lots of love & passion,

Steffie